Pobjednici pišu istoriju. O titulama Brazila, Njemačke, Italije, Argentine, Francuske, Španije nekada davno Urugvaja na planetarnim šampionatima, sve se manje više zna. Međutim, postojali su trenuci na Mundijalama, kada su mali pobjedili velike, kada su veliki deklasirali velike, kada se dogodilo nešto što niko nije očekivao da se dogodi. Ti trijumfi su često slavljeni kao da je osvojen pehar, a detalji sa tih mečeva prenose se kroz generacije. Ovo je hronološka lista 11 najvećih iznenađenja na Svjetskim prvenstvima u fudbalu.
Rumba u Tuluzu (1938)
Da se Meksiko nije povukao, Kuba ne bi ni igrala na Svjetskom prvenstvu u Franucskoj 1938. godine. Reprezentativci male karipske zemlje došli su na Mundijal, kao totalni autsajderi. Niko nije očekivao da će postići ni gol, a kamoli preskočiti neku fazu takmičenja. U to vrijeme je učestvovalo samo 16 reprezentacija i odmah se igrao nokaut sistem. Kuba je za rivala dobila Rumuniju. Prvi meč u Tuluzu je završen 3:3 posle produžetaka. Po tadašnjim pravilima, morao da je da se odigra novi duel kako bi se odlučilo ko će među osam najboljih. Kubanci su zablistali u reprizi. Iako su gubili na poluvremenu 1:0, golovima Sokora i Fernandesa su okrenuli meč i stigli do pobjede 2:1. U četvrtfinalu ih je deklasirala Švedska sa 8:0, tako da je trijumf protiv Rumunije ostao jedini u istoriji Kube, s obzirom da se ijtoga više nikada nije kvalifikovala na Mundijal.
Čudo na travi (1950)
Sjedinjene Američke Države došle su na Svetsko prvenstvo u Brazil 1950. godine sa serijom od sedam poraza i gol razlikom 2:45. U prvom meču grupe izgubili su od Španije 3:1. U narednom duelu čekala ih je Engleska i očekivalo se da će Amerikanci biti topovska hrana. Međutim, u meču koji su novinari nazvali „čudom na travi“, reprezentativci Sjedinjenih Država su slavili 1:0. Gol odluke postigao je Džo Getjens u 38. minutu. Engleska je eliminisana sa prvenstva dva dana kasnije poslije poraza od Španije, dok je Amerikancima ovo ostao jedini trijumf, jer su u trećem kolu grupne faze deklasirani od Čilea 5:2.
Konjica stala pred ciljem (1954)
Mađarska „laka konjica“ djelovala je nezaustavljivo u Švajcarskoj 1954. godine. Puškaš, Kočiš i drugovi su u pet mečeva do finala postigli 27 golova. Rival u meču za titulu bila im je Zapadna Njemačka, koja se vratila na veliku scenu poslije Drugog svjetskog rata. Dva rivala su prije finala odmjerili snage u grupnoj fazi i Mađari su slavili sa impresivnih 8:3, mada su Nemci odmarali svoje glavne igrače. Kada je poslije samo osam minuta finala u Bernu golovima Puškaša i Čibora, Mađarska povela 2:0 djelovalo je da se Njemcima sprema nova katastrofa. Međutim, brzo su se oporavili. Preko Morloka u 10. i Rana u 18. minutu su pogodili mrežu rivala za 2:2. Gol odluke postigao je Ran šest minuta prije kraja meča i Njemci su stigli do prve titule šampiona svjeta. Poslije toga su osvajali još tri puta, a Mađarska od „lake konjice“ više nikada nije bila ni blizu borbe za pehar.
Pak Du Ik za sva vremena (1966)
Sjeverna Koreja pobjedila Italiju u fudbalu. Zvuči kao šala, ali to se stvarno dogodilo na Svjetskom prvenstvu u Engleskoj 1966. godine. Azuri su stigli kao favoriti za visok plasman, Sjeverna Koreja se pojavila prvi put na smotri najboljih timova sveta. U direktnom dvoboju su odlučivali ko će pored Sovjetskog Saveza u četvrtfinale. Italijanima je bio dovoljan i bod da nastave takmičenje. Azuri su dominirali na utakmici, ali jedini gol postigao je Pak Du Ik za Severnu Koreju u 42. minutu. Koreja je prošla među osam, a Italija je završila takmičenje. Mogla je Koreja možda i korak dalje, jer je u četvrtfinalu vodila sa 3:0 protiv Portugala, ali su na kraju Eusebio i drugovi slavili 5:3. Trijumf protiv Italije je i dalje jedini za Severnu Koreju na Mundijalima. Poslije su samo još igrali u Južnoj Africi 2010. godine, gde su u grupnoj fazi izgubili sva tri meča.
Istok bolji od Zapada (1974)
Hamburg je 22. juna 1974. godine bio poprište duela Istočne i Zapadne Nemačke. U to vreme taj meč je bio „više od igre“, jer su u to vrijeme dvije države, imale različita društvena uređenja i ideologije. Za obje ekipe je odgovarao bod, Zapadnoj Njemačkoj da završi kao prva u grupi, Istočnoj da prođe u narednu fazu. Međutim, pred više od 60 hiljada ljudi, među kojima je bilo njih 1.500 koji su podržavali tadašnji DDR, nije bilo kalkulacija. Odluka je pala u 77. minutu kada je Erik Haman uposlio Jirgena Sparvasera za vodstvo i konačnu pobjedu Istočne Njemačke 1:0. Međutim, nije to mnogo uticalo na Bekenabauera i drugovi. Oni su na kraju osvojili pehar pobjedom protiv Holandije 2:1, dok je Istočna Njemačka takmičenje završila u četvtrtfinalnoj grupi gde je doživjela dva poraza i jedan meč odigrala nerješeno.
Pobjeda zeleno-bijele armije (1982)
Učešće na Svetskom prvenstvu u Španiji 1982. godine bilo je tek drugo u istoriji za Severnu Irsku. Poslije remija protiv Hondurasa i Jugoslavije, samo pobjeda protiv domaćina Španije donosila im je plasman u narednu fazu takmičenja. Crvenoj furiji je i bod bio dovoljan da ovjeri prvo mejsto. Meč je igran na stadionu Luis Kazanova. Geri Armstrong je iznenadio Špance i postigao gol u 47. minutu. Samo 13 minuta kasnije Irci su ostali sa igračem manje jer je isključen Mal Donahi. Ipak srčani Irci su sve izdržali i sa prve pozicije prošli u četvtrtfinalnu grupu. Tu su zaustavljeni, kao i Španci, ali pobkeda protiv Španije ostala je kao jedan od najvećih u istoriji Severne Irske.
Senzacija Alžira za „Sramotu u Hihonu“ (1982)
Španija 1982. godine bila je poprište još jedne velike senzacije, koja je kasnije prouzrokovala jedan od najvećih skandala u istoriji Mundijala. Alžir se prvi put pojavio na najvećoj smotri svjetskog fudbala. I odmah napravio senzaciju. Lahdar Belumi je odigrao utakmicu života i donio je svom timu veliku pobjedu protiv Zapadne Njemačke. Prvo je postigao gol za prednost svoje reprezentacije u 57. minutu, a onda je poslije izjednaćujećeg gola Rumenigea, asistirao Mađeru za konačnih 2:1. Međutim, nije ta pobjeda bila dovoljna za prolazak u četvrtfinalnu grupu zbog zakulisnih radnji van terena. Alžir je poslije pobjede nad Čileom čekao rasplet duela između Austrije i Njemačke da vidi da li će nastaviti takmičenje. Znalo se da trijumf Njemaca od 1:0 vodi i jedne i druge u narednu fazu. Hrubeš je postigao gol u 10. minutu i do kraja meča i jedan i druga ekipa su samo čuvale loptu. Negodovali su navijači u Hihonu, zviždali i jednoj i drugoj ekipi, ali to nije pomoglo. Austrija i Nemačka su prošli dalje, a Alžir je uprkos najvećoj pobjedi u dotadašnjoj fudbalskoj istoriji završio takmičenje u grupi.
Nebeski skok Omama Bijika (1990)
Maradona i drugovi stigli su u Italiju sa oreolom prvaka sveta. Na otvaranju Mundijala rival im je bio Kamerun. Afrička reprezentacija je tek drugi put u istoriji izborila mesto na Svjetskom šampionatu. Gaučosi su bezuspješno napadali u prvom poluvremenu. Djelovalo je da im je posao olakšan kada je crveni karton dobio Andre Kana Bijik poslije sat vremena igre. Međutim, onda je uslijedio šok u 67. minutu. Na jedan centaršut, visoko je skočio Omam Bijik, nadvisio odbrambenog igrača Argentine i savladao Pumpida, koji je nesigurno reagovao. Do kraja se skor nije mjenjao. Kamerun je poslije grupne faze stigao i do četvrtfinala. Postali su prva reprezentacija iz Afrike, kojoj je to pošlo za rukom. Tek poslije produžetaka eliminisani su od Engleske 3:2. Argentina je i pored startnog poraza došla do finala, gde je poražena od Nemačke 1:0.
Kad glavom pogađa Lečkov (1994)
Njemačka je u Sjedinjenim Američkim Državama ciljala svoje četvrto vezano finale na Svetskim prvenstvima. Kada su u četvrtfinalu za rivala dobili Bugarsku, djelovalo je da je put otvoren. Mateus je u 47. minutu doveo Njemce u vođstvo iz penala. Nikada od 1978. godine Njemačka nije izgubila meč kada je povela. A onda je sve palo u vodu za samo tri minuta. U 75. minutu maestralni Hriso Stoičkov je izjednačio, a samo tri minuta kasnije Jordan Lečkov je postigao gol glavom za veliku pobjedu i prolaz u polufinale. Bugare je u polufinalu zaustavila Italija 2:1, ali to nije potamnilo slavu Lečkova. Koliko je bio popularan vidi se i po tome što je izabran za gradonačelnik svog rodnog Slivena 2003.godine. Zvjezda je pala nekoliko godina kasnije kada je zbog korupcije završio u zatvoru.
Senegal frustrirao Francusku (2002)
Francuska je u Južnu Koreju i Japan stigla kao aktuelni svjetski i evropski prvak. Njihov prvi rival Senegal debitovao je na Svjetskim prvenstvima. Papa Buba Diop je postigao gol u 30. minutu i doneo senzacionalan trijumf Lavovima. Bio je to uvod u potpuni debakl trikolora. Ispali su u grupnoj fazi, u kojoj su još bili Urugvaj i Danska, a da nisu postigli nijedan gol. Senegal je sa druge strane dogurao do četvrtfinala, jje posle produžetala poražen od Turske. Ponovili su uspjeh Kameruna kao druga afrička ekipa, koja je ušla među osam najboljih na planeti.
Blickrig i sedmica Njemačke (2014)
Očekivala se bitka, viđeno je poniženje. Dvije svetske supersile igrale su u polufinalu Mundijala 2014. godine. Oslabljeni Brazil, bez Nejmara i Tijaga Silve protiv Njemačke u Belo Horizonteu. I sve je bilo gotovo za manje od pola sata. Domaće je načeo Tomas Miler u 11. minutu. A onda je za samo šest minuta uslijedio potop. Klose u 23, Kros u 24 i 26 i Kedira u 29.minutu odveli su Njemce na nevjerovatnih 5:0. Ostatak meča je bio formalnost. Ali Nemci ne bi bili Nemci da nisu nastavili da gaze rivale. Rezervista Andre Širle je sa dva gola odveo Njemačku na 7:0. Počasni gol je u produžetku postigao Oskar. Njemačka je na kraju osvojila titulu pobjedom protiv Argentine u produžetku 1:0, dok je Brazil i u meču za treće mesto ubedljivo poražen od Holandije 3:0.